به دور گردنم...
در میان تارهای سردرگم موهایم...
که شاید اصرار دارند اینگونه بمانند...
ماهی نقراه ای رنگ
دلتنگ نیمه ای است
که شاید اکنون در گوشه ای از جیب پیراهنت
یا جلوی آینه
از تنهایی بغض کرده
چه بی رحم بودیم
که برایشان جدایی خواستیم...